Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia..2005r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej
Na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej ( Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz.1399, z późn. zm.1) zarządza się, co następuje:
§ 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej ( Dz. U. Nr 27, poz. 153), wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 3 dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu:
"6) pociski niepenetracyjne gumowe, miotane z broni palnej gładkolufowej albo broni alarmowej i sygnałowej,
7) paralizatory elektryczne."
2) po § 14 dodaje się § 14a i § 14b w brzmieniu:
"§ 14a. 1.Pociski niepenetracyjne można stosować, z zastrzeżeniem ust. 3, w przypadkach:
1) odpierania bezpośredniego bezprawnego zamachu przeciwko życiu lub zdrowiu ludzkiemu albo w pościgu za sprawcą takiego zamachu,
2) przeciwdziałania niszczenia mienia, jeżeli jednocześnie bezpośrednio jest zagrożone życie, zdrowie lub wolność człowieka,
3) zbiorowego zakłócenia porządku publicznego.
2. Pociski niepenetracyjne mogą być stosowane w budynkach, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
3. Pociski niepenetracyjne stosuje się:
1) oddając strzał ostrzegawczy ( salwę ostrzegawczą) w górę,
2) celując w kończyny dolne.
4. O użyciu pocisków niepenetracyjnych decyduje:
a) funkcjonariusz samodzielnie lub w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt. 1 i 2 jego bezpośredni przełożony,
b) właściwy terenowy organ Straży Granicznej, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, lub osoba przez niego upoważniona, a podczas ich nieobecności - dyżurny operacyjny (kierownik zmiany).
§ 14b. 1. Paralizatory elektryczne można stosować, jeżeli zastosowanie innych środków przymusu bezpośredniego jest niemożliwe lub okazało się bezskuteczne, w przypadkach:
1) odpierania czynnej napaści,
2) pokonywania czynnego oporu,
3) dokonywania zatrzymania osoby lub bezpośredniego pościgu za osobą, wobec której zachodzi przypuszczenie popełnienia przestępstwa,
4) udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej lub doprowadzanej,
5) przeciwdziałania niszczeniu lub kradzieży mienia.
2. Paralizatora elektrycznego używa się zgodnie z instrukcją obsługi opracowaną przez producenta, a w szczególności:
1) paralizatora elektrycznego używa się na umięśnione części ciała, z wyłączeniem klatki piersiowej w okolicy serca,
2) nie używa się paralizatora elektrycznego w okolicach stawów kostnych,
3) czas użycia paralizatora elektrycznego wynosi około 1 sekundy.
3. O użyciu paralizatora elektrycznego funkcjonariusz decyduje samodzielnie lub używa go na polecenie bezpośredniego przełożonego."
§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów
[1]Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 128, poz. 1175, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 171, poz. 1800, Nr 172, poz. 1805, Nr 210, poz. 2135 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 90, poz. 757.
Uzasadnienie
Przepis art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej ( Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399, z późn. zm.) upoważnił Radę Ministrów do określenia w drodze rozporządzenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej.
Wykonując powyższe upoważnienie Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej (Dz. U. Nr 27, poz. 153).
Przedłożony projekt zmiany ww. rozporządzenia został opracowany w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 757). Na mocy tej ustawy do katalogu środków przymusu bezpośredniego, których mogą używać funkcjonariusze Straży Granicznej, dodano pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej i paralizatory. W związku z tym zaszła konieczność uzupełnienia powyższego rozporządzenia o regulacje prawne dotyczące warunków i sposobu użycia pocisków niepenetracyjnych, miotanych z broni palnej i paralizatorów przez funkcjonariuszy Straży Granicznej.
Projekt rozporządzenia precyzuje, że pociski niepenetracyjne mogą być wyłącznie pociskami gumowymi miotanymi z broni palnej gładkolufowej albo broni alarmowej i sygnałowej. Następnie projekt określa przypadki, w jakich można stosować pociski niepenetracyjne oraz sposób ich stosowania. Ponadto w rozporządzeniu rozstrzygnięto, kto decyduje o użyciu pocisków niepenetracyjnych przez funkcjonariusza wobec określonej osoby.
Przedmiotowy projekt określa także przypadki, w jakich można stosować paralizatory oraz sposób ich stosowania. Ponadto w rozporządzeniu rozstrzygnięto, kto decyduje o użyciu paralizatora przez funkcjonariusza wobec określonej osoby.
Opracowany projekt jest spójny i zharmonizowany z innymi aktami prawnymi regulującymi zasady służby Straży Granicznej.
Ocena skutków regulacji:
Na podmioty, na które będzie oddziaływać projektowany akt prawny:Możliwe będzie skuteczniejsze i prawidłowe egzekwowanie prawa na podmiotach, które naruszają obowiązujące przepisy.
Wpływ regulacji na bezpieczeństwo i obronność państwa:Wejście w życie rozporządzenia nie wpływa na bezpieczeństwo i obronność państwa.
Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetowe:Wejście w życie rozporządzenia może spowodować dodatkowe skutki finansowe w budżecie państwa ze względu na konieczność dokonania niezbędnych zakupów nowego sprzętu. Jednakże na obecnym etapie projektodawca nie jest w stanie określić wielkości takich skutków. Brak jest jednak jakichkolwiek przesłanek wskazujących, aby było to znaczne obciążenie dla budżetu państwa.
Wpływ regulacji na rynek pracy:Wejście w życie rozporządzenia nie spowoduje zmian na rynku pracy,
Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki:Wejście w życie rozporządzenia nie wpływa na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki
Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny:Wejście w życie rozporządzenia nie wpływa na sytuacje i rozwój regionalny.
Zakres konsultacji społecznej:Wejście w życie rozporządzenia nie wymaga konsultacji społecznych.
Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej:Wejście w życie rozporządzenia nie narusza praw Unii Europejskiej.